aklı düğmelerde kalanlara

düğme kutusu dedim durdum, tütün kutusunu da gösterdim.

ama aklım düğmelerde kaldı...

bakınca, bazıları ne çok hatırayı da  beraberinde getirdi. annemin döpiyesi, 

babaannemin  bluzu, kardeşimin bahçıvan pantolonu,

askılı elbisem....

eminim sizde evdeki düğme kutunuzdan hatıralar bulacaksınız. 

yedek düğmeler hep saklanır. eğer yedek yoksa, bir düğme kaybolduğunda, 

tüm takım değişmek zorunda kalır. şimdiler de, hazır giysilerin yan dikişlerine yakın yerlerde,

mutlaka yedekleri oluyor, artık farkına varmadan eskitiyoruz.

ısmarlama yaptırılan bir giysinin, kumaşından dikimine bir öyküsü olur.

görüyorum ki;  o öyküler,  bu günlere dek ulaşabiliyor.

bir ev süsü oldu mu?  bilmem ...

ama onları görmek beni mutlu etti. annemin elinden tutup, 

70'li yılların henüz kalabalıklaşmamış,

İstanbul'unda yeşil deri koltukları olan bir tren vagonu ile,

Mısır çarşısına gitmiş gibi oldum...

hatırlamak ve hatırlanmak güzel...
unutulmamak dileğiyle,