Çarşamba, Mart 11, 2015

örgü...


mola verdim ama boş durmadım.
kış eğlencesi örgüye devam ettim.


ebruli ipleri çok seviyorum, örerken hiç canım sıkılmıyor.
renkten renge geçip duruyorum.


hızımı alamadım bir - iki çocuk beresi ördüm.
hemen de sahiplerini buldular.


sepette ip çok örmeye devam.
kahve molasına kadar.

12 yorum:

  1. ayşen,
    seni çok takdir ediyorum,üretiyor başkalarını da mutlu ediyorsun:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. küçük şeyler, örmek kolay birde çocukları mutlu etmek de kolay

      Sil
  2. yunlerin rengi...ayni bir terapi gibi
    sevgili mooon,,,asagi dogru gezindim
    o misler gibi ekmek,kokusu taaaa buralarari sardi
    otlu peynirden kahvalti icin aldim,,krep icine sardim...dun bende portakal receli yapmistim onuda aldim
    cayimda demleniyor..ohhhhhhh mismis
    o sipsirin koydemi yasasam ne?ne sanslilar farkindalarmi?
    seni guzelliklerinle basbasa birakiyorum...gonlume iyi geldin!!!!!!!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim cihancığım, hep gel kahvem her zaman olur.

      Sil
  3. Örgü örmek ne huzur verici değilmi! tıpkı terapi gibi:)
    ne hoş olmuş bereler ellerine sağlık..
    öperim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. örgü iyi bir dinginlik sağlıyor, huzurlu bir iç yolculuk için mükemmel.

      Sil
  4. sanki bir bayb müjdesi bekler gibisin:)) he? şapkayı görünce, toruna hazırlık geçti içimden:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. emelciğim yok, yok daha zaman var, öyle diyorlar, benim istememle olsa :))) ahh.

      Sil
  5. Yanıtlar
    1. evet güliz ben de sevdim. renk terapisi gibi.

      Sil
  6. Ebruli ipleri ben de çok seviyorum. Keyifle örülüyor. Elinize sağlık bereler çok hoş olmuş sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ebruli ip hiç sıkılmadan örmek demek.

      Sil