yaylalarda yaylarken...uzungöl, ayder, kavrun

tekrar tekrar gezer oldum.

fotoğrafların sayısını tahmin bile edemezsiniz,

otur içlerinden en çok şey anlatanları seç,

gezmekten daha yorucu.

gezinin sonuna yaklaşmaktayım. az kaldı ama en güzel yerler kaldı.

uzun gölü görünce çok üzüldüm,

tam bir kabustu. Arap turist istilasında garip bir yer olmuş,

sadece aşağıdaki bir kaç kare zamanın tanığı olsun.

çay bahçeleri Of da başlıyor. bütün Rize boyunca karşınıza çıkıyor.

dik yamaçlarda, çok zor, çok emek isteyen işler.

sadece uzaktan seyretmedik, durup tek tek yapraklara dokunduk.

Çamlıhemşin tabelasından tırmanmaya başladığınız da,

yolunuz Ayder e çıkıyor.

ama ne yol, yeşilin her tonu, derenin çağıltısı,

hem gözünüz, hem yüreğiniz doluyor.

aşağıdaki kare Ayder merkez.

pırıl pırıl tertemiz bir kamp alanında kaldık.

aile işletmesi, Meryem ananın titiz denetiminde.

''ıhlamurlar altında kamp''

yayla fotoğraflarında, 

görüntü saat başı değişmekte, sis geliyor, gidiyor,

güneş açıyor, her seferinde ışık farklı.

aşağıdaki kare sisin bastığı öğle saatlerinde,

kamp alanından.

yaylaların çiçekleri, kuşları,

dağları, bulutları, illa da yeşili,

yemyeşili

her köşeden, sağınızdan, solunuzdan,

çağıldayarak inen sular var.

Ayder'den yukarı Kaçkar dağlarının zirveye çıkış noktasına,

kavrun yaylasına çıktık.

kaçkarların gölgesinde,

serin mi serin kavrun yaylası.

ağustos ayında erimeyen karları ile kaçkar dağları.

ve yayla evleri.

en çok ilgimi çeken, bir buçuk metreden biraz fazla,yüksek,

çığ evleri oldu. evin içinde iki kat eğilip dolaşabiliyorsunuz.

kar dağlardan çığ olup yuvarlanmaya başladığında, 

evlere zara vermesin diye alçak yapılıyormuş.

İstiklal ile sohbet eden teyze ineciklerine nazar değdirebileceğimiz,

korkusu ile evi göstermek  istemedi, fakat bize rehberlik eden,

arkadaş ''hala ben kefulum da, ha bunlar bilduğun nazarcılardan değuldur.''

diye garanti verince, 80 yıllık ağaçlardan yapılmış bir göz odaya,

kuzine soba ve yatağına iki kat eğilerek kapı ucundan bakabildim.

2300 metre yükseklikte,

ipe asılı çamaşırların, sağ tarafı rüzgardan havalara uçarken,

sol tarafı hiç kımıldamadan duruyordu.

her evde, her kapalı alanda kuzine gördük, ve üzerinde demlenen çay.

bütün bu fotoğrafları tek başıma çekmedim.

yılda ve istiklal den oluşan ekip,

görüldüğü üzere hiç boş durmadı.

cin fikirli, zeki insanlar diyarından,
yazacak, anlatacak o kadar çok şey var ki.
mutlaka yolunuzu Karadeniz'e düşürün.

bitmesine az kaldı,
ama bitene kadar devam edecek.