afyon...

Dönüş yolundan,

Datça'ya varana kadar ki, son durak,

Afyon Kalesi

benim şu bitmeyen seyahatimin bitmesine az kaldı.

Batum dan sonra, tekrar Giresun da bir süre kaldık.

sonra kaplıca da yorgunluk atmak üzere,

eve yakın güzergahta olsun diye Afyon - Gazlı göl kaplıcalarına geldik.

sıcak sularda sıhhat bulmak için. 

Afyonda geçirdiğimiz bir hafta yağmurlu bir döneme geldi.

kaplıcada olduğumuz süre için çok iyi bir durum sayılır.

lakin gezmek için çıktığımızda sıkıntılı oldu.

Afyon şehir merkezine indiğimiz gün,

civarda sele varacak sağanak yağmura yakalandık.

eski çarşıdan çektiğim, daha doğrusu yağmur izin verdikçe,

çekebildiğim bir kaç kare.

Oldukça zengin bir çarşısı var.

hem çeşit, hem dükkan açısından .

yok olmak üzere olan bir kaç meslek ustasını görüp, konuştuk.

benim ilgimi çeken ''çoban abası'' yapan bu dükkan oldu.

bu yün abalar çobanların tek sığınağı, yazın serin, kışın sıcak tutarmış.

yazın serin kısmını pek anlayamadım ama. sanırım ısıyı izole ettiği için olsa gerek.

fotoğraf çekeceğim o kadar çok şey vardı ki, yağmur izin vermedi.

yağmurdan sırılsıklam olmuş olsak da,

Hidayet abinin yerinde,   kaymaklı ekmek kadayıfını yemeden,

kaplıcaya dönmedik.

kaplıcada bol bol dinlenip,

sıcak sularda yorgunluk attık.

kaldığımız yerden gördüğümüz manzara, 

manzaramız tam karşımızdaki bir tepeydi.

bu durağan, manzaraya tek hareket katan ,

çok uzun zamandır görmediğim, 

yük trenlerinin geçişini seyretmek oldu.

tren yolu tam karşımızda uzayıp gidiyordu.

gün batımı ve değişen gökyüzünün renkleri.

onca hareketli yollardan sonra,

bu durağanlık bir kaç gün bize iyi geldi.

Afyon'dan sonra Datça'ya döndük,

bu seyahat bitti diyemiyorum.

devam edecek.

acaba nereye gitmiş olabiliriz?