trabzon...

Trabzon'a onbeş yıl önce gitmiştim,

karadenize ilk seyahatimdi. 

uzungöle gidip bir gün boyunca, çağıldayan dere kıyısında,

 uzun bir yürüyüş yapmıştım.

onbeş yıl sonra tekrar görmeseydim, hafızamda o güzelliği ile kalsaydı.

uzungöle girmemizle, çıkmamız bir oldu. 

daha önce gitmediğim yerlere doğru yöneldik.

Ayasofya müzesi, kapısında cami yazmakta.

bina gayet iyi korunmuş, 

kilise olarak yapılmış, sonra camiye dönüştürülmüş,

depo olarak kullanılmış vs.

buna rağmen freskler renkleri gayet iyi, tasvirler net.

tam bunlara bakarken birden içeride,

minder, mihrap karşınıza çıkıyor.

bahçesinde gezinirken, anlamlandıramadan sadece baktım,

kilisede, camide Allahın evi, her ikisinde de birtek amac var.

ibadet etmek, böyle bir duruma yaradan bile anlam veremiyordur.

sümela manatırına merdivenlerle çıkmadık.

girişin yanına kadar araç yolu var.

biz yukarı vardığımızda yoğun bir sis geliyordu.

aşırı kalabalıktı.  sis basmadan bir kaç kare alabildim. 

sis geldi ve gördüğümüz herşeyi kaybetti.

elimde olan bir kaç kareden seçtiklerim.

freskler iyi durumda değil, 

sisin yoğunluğunu anlamanız için,

sis öncesi ve sonrası kareleri.

gezdiğimiz yaylalardan, çok lezzetli alışverişler yaptık.

özellikle bal ve pestiller harikaydı.

yayla peyniri ve tereyağının da tadına baktık.

karadeniz de içilebilecek tek leziz içecek,

''çay''

doyasıya içtik.

aşağıdaki fotoğraf da bu muhteşem çaya eşlik eden sarışın,

''trabzon kurabiyesi'' dir.

gelmişken onun da tadına bakalım dedik.

biraz mola verdim, geriye az yer kaldı.

aşağıdan yukarıya Artvin'i gezip,

bir de batum yaptık mı tamam.

sonrası, dönüş yolu maceraları ile devam eder.

kolay kolay bitmez.