Perşembe, Mart 04, 2010

ESKİ DATÇA ...

ESKİ DATÇA

sokağa dökülen renk ,renk begonvillerin yaprakları ....

eski datça ,sokaklarına girdiği an kaybolmak ve orda kalmak istedi ''moon'' 
.
ve hep orada kaldı ilk gördüğü günden bu yana...adaçayını içti köşedeki mavi pencereli kahvenin serinliğinde...nazarlıkların renklerinde kayboldu...taş evlerin avlularında tatlı uykulara daldı ,gündüz düşleri gördü...sardunyaların kokusu girdi düşlerine...
ilk badem çicekleri dallarda açınca ocak sonu beyaza bürünen kış ortasında baharı gördü...nisan da çağlaları topladı sert sulu yeşilinde koktu bahar ...eski datça her baharı, gizemli taşlarına sakladı..
datça iskeleye varmadan, küçük bir tabela ''eski datça''yazan çağırdığı günden beri ''moon'' orda kaldı...

ve bildi hep gitmek,görmek ve yaşamak gerek,adaçayının kokusunu,çağlanın yeşilini ,bal ve bademin lezzetini tatmak gerek...
''moon''yola düşün ve eski datçayı görün ve hep bahar olun der....

1 yorum:

  1. Ben ne zaman gördüm Eski Datça'yı? Güzel, güneşli bir gündü. Yaz değildi mevsim biliyorum. Bahardı galiba. Belki de kışa doğru bir sonbahar günü? Çok güzeldi gerçekten...

    YanıtlaSil