Salda gölünün kıyısında,
çok tatlı bir köy var,
salda köyü
köyü gezip bol bol fotoğraf çektim.
artık bu malzemelerle ev yapılmıyor,
sadece salda gölünün değil,
bence bir dönemin de son evleri,
çam ağaçlarından ev direkleri, balkonlar, çatılar,
çok fazla fotoğraf var ama hepsi görülmeye değer,
zamanın tüm izleri ile yıkılana kadar direniyorlar.
oysa restore edilse,
hayatlarına devam edebilseler,
bilmiyoruz kıymetlerini,
çok acı, yitip gitmelerine göz yumuluyor.
çiçekler onları yalnız bırakmıyor.
umarım sıkılmadan bakarsınız,
ben tarihe tanıklık etmek için paylaşıyorum,
neredeyse tüm evlerin önünde,
sokaklarda aynı çiçek var.
gül hatmi çiçeği,
terk edilmiş evlerin tek arkadaşı.
çok güzeller ...
YanıtlaSilkesinlikle haklısın.
SilKerpiç evler, şu anda ekolojik köy, permakültür tarımları ile bu evler yeniden yapılmaya başlandı.
YanıtlaSilah ne güzel haber keşke bu evlerle de ilgilenen olsa.
SilBöyle evleri gördükçe içim sızlıyor. Çoğu terk edilmiş ya da bakımsızlıktan zamana yenik düşmüş. İnsanların evlerini terk etmelerinin öyle çok sebepleri var ki... Geçim kaygısı,eğitim bunların başında geliyor. Halbuki insanları köylerinde tutacak gerçekçi projeler hayata geçirilse insanlar evlerini restore edebilseler çok şey değişecek. Bir de zamana ayak uydurmak adına sürekli yeni peşinde koşmasak...
YanıtlaSilne kadar güzel anlatmışsınız çözümü.
SilAyşencigim...ellerine emeğine sağlık...boyle evleri gördüğüm zaman içim sızlar inanın...hepsi birbirinden güzel..birde içinde yaşanmışlıklar.. evlerin dili olsada konuşsalar hepsi birer roman inan..sevgiler emel
YanıtlaSilah emel ah kocaman bir ah...
SilBöyle evleri görünce ben çok hüzünlenirim. Bir yandan da çocuksu bir mutluluk hali gelir içime. İki zıt duygu nasıl bir araya geliyor derseniz, çocukluğumu özlemle anıyorum başlığı altında toplayabilirim mevzuyu. Çok iyi yaptınız fotoğrafları yükleyerek, teşekkürler size...
YanıtlaSilben de size teşekkür ederim, zaman ayırıp ilgi gösterdiğiniz için. sevgiler.
Sil