sabah masalı...

bu aralar, her sabah ben bir masalın içinde yürüyorum.

ne yürürken inanıyorum gerçekliğine,

nede bu fotoğraflara bakarken.

fotoğraf çekmediğim zamanlarda bile öyle durup bakıyorum,

bakıp kalıyorum.

ve 

şükrediyorum, aldığım nefese eşlik eden her çiçeğe,

yeşile, göğe, denize.

acaba bu inekcik süs olsun diye mi orada 

yada bu güneş nasıl bu kadar ışıltıyla süzülüyor.

hayretler içinde ve mutlu bir masalda her sabah var olmanın heyecanı.

ömrün her anı böyle olmuyor,

kıymet bilmek gerek.