güneşi görünce bir sabah çıkıp yola düşüverdik.
çok uzaklara değil,
kara incire sahile indik.
yaz mevsiminin o kalabalığından eser yok,
bomboş kumsal,
bir huzur, bir sükunet
zaman durup öyle kalabilsek.
berrak deniz.
bunaltmayan sıcacık bir güneş.
ve yazacak söz bulamadığım,
aşağıdaki tüm güzel kareler.
Datça zamanından,
iz bırakan anlar.
yazamadığın fotoğraf altlarında da sükunet ve şahanelik hakim. biz yine kışa geri döndük:( buz gibi bursa'dan sıcacık sevgiler:))
YanıtlaSilBuralarda soğuk oldu birden ısı düştü, az kaldı sabır.
SilGunesli havada sakin kumsallarin ruha iyi gelen bir yani var gercekten. Bu sahil de cok guzelmis gercekten.
YanıtlaSilMavi deniz ve Engin ufuk olsa gerek huzuru veren.
SilCennetten bir köşe adeta, yaz gelsin çok özledim bu kış çoook uzun geldi bana.
YanıtlaSilSenin kalbin hep bahar emelim .
SilBen o fotoğrafların altına kısaca, huzur yazarım... O bankta bana da yer açın olur mu? Önce sahilde güzel bir yürüyüş, sonra denize sokulan ayaklar ve o bankta verilen küçük bir çay molası... Ahhh! beni hayallere daldırınız, teşekkür ederim. Sevgiler :)
YanıtlaSil