Çarşamba, Ocak 07, 2015

Kolombiya'dan...

oğlumdan gelen fotoğrafları da paylaşmak istiyorum,
doğasını, evlerinı, yemeklerini..


oğlum yaşadığı şehir Medellin,
ama sık sık, gelinimin kasabası olan Pacora'ya gidiyorlar.
Pacora  UNESCO tarafından Dünya Mirası Alanı olarak seçilmiş.


Tarımla geçinen, kahve çiftçilerinin yaşadığı bir bölgede,
Pacora.


renkler insanın içini açıyor,
gelinimin ailesi de neredeyse ikiyüz yıllık bir aile evinde yaşıyor.
evlerin korunarak bu kadar uzun süre yaşanılır olması,
ve içinde yaşamak, kimbilir, ne muhteşem bir duygudur.


kapı ve pencere fotoğraflarını çok sevdiğim için,
bu kareler oğlumun bana armağanı...


bir çok fotoğraf arasından seçtiklerim.

 karlı kış günü, bu renkli kareler,
umarım içinizi ısıtır.



14 yorum:

  1. Moon fotoğraflar gerçekten insanın içini ısıtan cinsten..Rengarenk.. Ayrıca 200 yıllık aile evinde yaşamak...takdir edilesi..Sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Şahane,bayıldım fotoğraflara...Hem mutlu oldum,hem üzüldüm...Kentsel dönüşüm sadece bizde mi var,neden her şey değişmek ve yenilenmek zorunda? Kapı ve pencereleri ben de çok severim.Sevgiler..

    YanıtlaSil
  3. çok radikal bir karar almışlar :) taaa kolombiya ne demek :))
    kareler çok güzel ama yine de insanın kendi ülkesi gibi olamaz :)

    YanıtlaSil
  4. Sabah sabah verdiği neşe ve umut için oğluna çok teşekkür ederim :) sana da elbette.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  5. Harikasın!
    bu mutlu günde neşeme neşe kattı bu güzel renkli kareler:)
    200 yıllıkmı dedin? nasıl bir miras nasıl güzel bir duygudur kimbilir..
    öperim

    YanıtlaSil
  6. Eskiyi korumak ne kadar önemli.Yaşanmışlıklar anılar yaşadığın mekanlarla anlamlı. Bizde kentsel dönüşüm adına binaları yıkıp yerine ruhsuz birbirinin aynısı beton yığınları dikiyoruz.sevgiyle kalın.

    YanıtlaSil
  7. hemde nasıl içimi ısıttı, ne iyi ettin. Nasıl böyle bozmadan yıkmadan yaşıyorlar bu insanlar, ders almak lazım, daha çok insanın gidip görmesi lazım bizden. 200 yıllık ev de yaşamak nasıl muhteçem bir ruh halidir kim bilir. Neler geçti, neler yaşanmıştır o evde kimbilir. Yabancılarda en sevdiğim şey bu aidiyet duygusu, geçmişi yıkmadan bozmadan, küçümsemeden koruma istekleri.

    YanıtlaSil
  8. güliz çok teşekkürler, muğla da eski evler var umarım onlarda korunur.

    YanıtlaSil
  9. diktim diktim giydim, kentsel dönüşüme o kadar öfkeliyim ki, ne yazsam az...

    YanıtlaSil
  10. hazelciğim, ülkeler ayrı olunca, birliktelik en güzel ülke...

    YanıtlaSil
  11. tülin sevindim, umarım çok kişiye iyi gelmiştir. ben teşekkür ederim. sevgiler.

    YanıtlaSil
  12. sebuşcuğum doğa ya kucak dolusu sevgiler.

    YanıtlaSil
  13. parıldayan çiçek, çok sevdim bu sözünü, buraya da yazıyorum...
    ''Yaşanmışlıklar anılar yaşadığın mekanlarla anlamlı.''

    YanıtlaSil
  14. emelciğim, evde bir kahve değirmeni var onu da bir gün fotoğraflarım, beredeyse evle yaşıt 190 yıldır kullanılıyor... bizlerindekorumaya çalıştığımız, şu ufak tefek aile eşyalarımız varya, dilerim kucaklarca korunabilir.

    YanıtlaSil