Salı, Mart 25, 2014

emaye kap ve kabak...

Her ikisi de armağan, 


Datça'da yaşayan, emekli eğitimci , çok güzel ve çok özel,bir kadından.
İstanbul'un oldukça eski bir ailesinden, canım ablam.
Blog'dan benim emaye merakımı görünce...


 çocukluk anılarını anlattı bana, hemen hemen yüz yıllık bir kap,
ailesi tarafından, aşure zamanı kazanlar da pişen aşure,
bu kaplara bölünüp, bu kaplardan da kaselere dağıtılırmış. yadigar kalan üç kap,
aile içinde paylaşılmış, yıllarca evinde kullanmış, bana vermek istediğinde çok,
duygulandım ve onur duydum. Bu mutfak bezi ve kabak da kabın içindeydi.
Malum, boş kap verilmez, bizde adettir.


emaye kap artık benim kıymetlim,
Kabağa gelince o kadar uzun zaman bekleyemeyeceği için.
kabak tatlısı olarak bu sayfa da anılara karışacak.
kuru meyveler ilave edip,  elma suyunda, pekmez  ve tarçın ile pişirdim.
üzerine bolca badem serptim


umarım; içinde, sevdiklerimle paylaşacağım,  lezzetli yiyeceklerle 
 benim ömrüme de, eşlik eder, bu değerli emaye kap...

12 yorum:

  1. uzun uzun konuşmak istemiyorum;
    'çok güzelsin'o kadar

    sevgiler

    YanıtlaSil
  2. sevgili havva kısaca teşekkürler :)

    YanıtlaSil
  3. başlığı görünce hemen mutfağa koştum çayımı aldım geldim:) Emaye denince bir toparlanmalı, bir keyiflenmeli değil mi:)
    Ne kadar güzel bir tabak. Gözünden sakınırsın, bir o kadar da özenirsin sen ona şimdi. 5 i gibi Alaçatı ya geliyoruz biz, ne kadar emayeci, eskici varsa gezicem.
    Çok heyecanlıyım. Senin heyecanınıda anlıyorum o nedenle. Bir tabaktan heyecan duyan bizim hallerimiz ne olacak Ayşencim:)
    Öperim yanaklarından. Ayağın nasıl?

    YanıtlaSil
  4. günaydın emelciğim, walla ne olacak ben de bilmiyorum, anneannem rahmetli pek toplardı. ben gibi...annem o zamanlar ona kızardı, anne ne olacak bunlar, neden biriktiriyorsun diye, anneannemin cevabı ''çok gogişler kızım'' :)))) gogiş neyse :))) şimdi ben annaannem hallerinde olunca annem bu sefer bana isim taktı ''gogişci ayşen'' diye, daha önce bahsetmiş olabilirim, annem rumeli göçmeni, yunanistan- gümilcineden, oralarda küçültme ekleri yada kelimeleri çok kullanılır... evlatcazım, emelcazım gibi. ayagım gayet iyi, perşembe akşamı kısmetse istanbul yolcusuyum, anne- baba ve oğluşun da yayına gidip asker göreceğim.
    emelcazım ah bizim halcazım der ,
    sevgilerimi yollarım.

    YanıtlaSil
  5. Sevgili moon, emaye takıntısı bendede var, eskiyi hatırlatıyor bana,buda çok güzelmiş güle güle kullan sevğilerimle.

    YanıtlaSil
  6. sevgili meltem, ne çok kullanılırdı evler de, erzak konulan kapaklı, saplı kova gibi olanların dan bir bulabilsem...emaye müzesi kuracağız sanırım biz blogerlar bu gidişle
    :)sevgiler

    YanıtlaSil
  7. harikaymış eskilerden bir sayfa açılmış önüne
    kabak tatlısı ise muhteşem görünüyor

    YanıtlaSil
  8. mavianne, anıların emaneti oldu bu kap, kabak tatlısı oldukça hafif ve lezzetliydi.

    YanıtlaSil
  9. Adsız10:23 ÖS

    emaye çok güzel şimdi siz ona hak ettiği değeri verirsiniz,bendede ananemden kalma bikaç emaye var benim için çok değerliler ,anne tarafım yunanistan Dramalı eski toplama merakı bendede var...sevgiler GÜRŞEN

    YanıtlaSil
  10. gürşen acaba bizim oraların havasından, suyundan mıdır? bu merak.. ah! kıymetlidir ki; ne kıymetli size anneanne yadigarı..
    sevgiler

    YanıtlaSil
  11. Emaye kabı görünce işte benim kabımın aynısımı bu diye daha bir incelemek istedim ne güzel olurdu kapların çokluğu ama nerdeeee buluruz deyiminizle kıymetlimiz onlar gözüm gibi koruyorum bende,bu araba kabın muhteşemliğini ancak yaptığınız kabak tamamlayabilirdi ellerinize sağlık...

    YanıtlaSil
  12. sevginin günlüğü, çok merak ettim, sendeki nasıl bir güzellik? emaye kabını paylaşırsan görmek isteriz.
    tatlı ya gelince efendim ağızlara layıktı.

    YanıtlaSil