eylülün son haftası,
ekim dediğin sonbaharın ortası.
hala buralarda denize giriliyor olsa da.
yaz bitti.
yaz bitiminde hasır şemsiyeler toplanır.
sahil kenarlarından çekilip, bir sonraki yaza kadar beklemeye geçerler.
oysa kimler gölgelerine sığınmıştı,
kimbilir ne tanıklıkları oldu.
sevince, neşeye, belki bir aşkın acısına,
çocuk kahkahalarına,
anne seslenişlerine,
bütün yılın yorgunluğunu mavi sulara bırakanların,
''oh be'' nidalarına.
yaz bitti,
hasır şemsiyeleri toplamaya başlarlar.
eylülün son haftası.
moon çok seviyorum ben Datça'yı, Tayinimiz çıksa bugün oradayız :)) Ama daha çok var:(( Sevgiler
YanıtlaSilne güzel olur, o çooook kısalıversin.
SilÇok hüzünlü bir yazı olmuş
YanıtlaSilbiraz içim burkulmadı değil,
SilHenüz düşmediyse de yapraklarımız
YanıtlaSilsarı bulaştı bir kere dallarımıza
durmaz artık sonbahar
kışa götürür bizi..
Sevgiler. Işıl Kandemir
şiir için teşekkürler ışıl, blogtan da bir kocaman merhaba sana...
Sil