bahardır ömürden geçen,
ardı yazdır ömre gelen.
solmaya başladı bile,
ben bu fotoğrafları çekeli neredeyse bir ay olacak,
çocuklar buradayken çekmiştim.
İstanbul'a git gel falan geç kaldı.
sağı, solu hardal otu, turp otu çiçekleri ile kaplı yollarda yürümek,
minnak buzacıklarla konuşmak,
yeşile serilmiş,
gelincikleri, papatyaları seyretmek zamanı bitiyor.
ömürde böylece gidiyor.
doğanın ahengine, birinin bitip diğerinin başlamasına, önce yeşermesine, sonra sararmasına, sümbül, lale, leylak derken, iğdelerin açmasına, o bitince ıhlamurların sırada beklemesine hastayım:)
YanıtlaSilşükredecek ne kadar çok şey var değil mi Ayşencim.
Doğanın içinde doğa ile başbaşa olalım hep. Beni çok mutlu ediyor bu fotoğraflar
kalbi sevmeli önce insanın doğayı gözü başka görür oluyor o vakit. her doğa fotoğrafında bilki gözüm senin içinde bakıyor.
SilOlsun, yenibaharlar gelir ardindan :)
YanıtlaSilyeni baharlar yeni yeni mutluluklarda getirsin.
Sil