Cuma, Aralık 02, 2016

kuş olup uçmak...


kasım ayının 16. günü annemi ve babamı görmek için İstanbul'a gittim. 
15 günü onlarla geçirdim.
giderken isteğim anneme biraz soluk aldırmaktı.
babamla kısa bir süre olsa da ben ilgileneyim, sen de arkadaşlarına gidersin dedim.
ama 
''kul jurar, kader bozar'' sözüne bir kez daha inandım.
gitmemin 2. günü annem düştü sol el ve sol ayak bileğinde küçük bir çatlak meydana geldi.
alçıya alındı ve bir hafta boyunca alçıda kaldı.
alçı çıktı ama bir süre dikkat etmesi gerek.
üçümüz evde baş başa geçirdik zamanı.
bol bol yün ördüm.


ve döndüm, evime geldim.
uçakta hep koridoru tercih ederim. online chek in yapınca cam kenarı oldu.
ilk kez korkmadan dışarıyı seyrettim, fotoğraf çektim.
bu kareler Dalaman hava alanına inişte çekildi.
bende haberler şimdilik bu kadar
kucak dolusu sevgiler.


4 yorum:

  1. Gecmis olsun teyzeye. Allahtan kirik falan olmamis.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet çok şanşlıydık, bir daha allah göstermesin teşekkür ederim tülinciğim

      Sil
  2. Bazen oluyor böyle şeyler ne umutla yola çıkar neyle karşılaşırsın çok geçmiş olsun şifa diliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok haklısın kader, teşekkür ederim. güzelliklerle karşılaşalım.

      Sil