GÜN ( E ) DÖNDÜ GÜNE BAKAN

Arabayı sağa çekip ,sapsarı tarlaya dalıp, aralarında durup, gün döndükçe dönmek geldi içimden.
Arabayı sağa çektim,asfalt kenarındaki güne bakanların asilerinden biri çıktı yoluma ;
‘ ‘ inanman gerek ve bizimle kalman ve gün döndükçe dönmen,bak ben asfaltın kenarına kadar kaçabildim ancak.’’
Ve seyrettim güneşe aşk mı? Yoksa güneş olma arzusu mu? Hep güneşin ardı sıra gitmek.

Ve anladım ki tarladakilerden çok kaçanları sevdim…Asi günebakanları, tarlaya sığmayıp yola çıkanları…

Ve düş kurdum…güneş o asi günebakanı fark edip hep onun peşinden koşsa,asi bir günebakana aşık olsa, güneş aşka düşse…

19.07.2009 Pazar günü
GÜNDÖNDÜ TARLALARINDA GÜNE BAKAN ‘ ‘ moon’’