havalar çok ama çok sıcak,
sadece pamuklu kumaşlardan çarşaflar kullanabiliyorum.
sıcak havalarda buldan bezlerinden kullanışlısı yok.
çarşaflar, pikeler, havlular...
işte bende çekmeceler de ne var, ne yok diye ararken,
annemin benim doğumum da kullanmak için hazırladığı,
yatak takımını buldum.
yatak takımı deyince, karyola eteği ve yastık kılıfı, o zamanların modası,
kumaşı ve de nakış iplikleri annemin çeyizinden, yanı Yunanistan' dan alınmış,
kumaşı, kumlu keten, annem nakışları elcağızıyla işlemiş...
İstanbul'a son gidişimde getirdiklerim den, her gidişimde,
bir sürü yaşanmışlık yüklenip geliyorum...bu nakışlı örtüleri,
yatağıma sererken, bir yandan da 51 yıl önceyi düşündüm, annemin heyecanını,
tam dört yıldır beklenen bebeği, yani beni :))))
ah! ne çok şey düştü içime, canım babaannem, ne çok istemiş,
torunu olsun diye, dört yıl beklemiş, adaklar adamış,
sadece bu örtüler değil, ne çok şey gelmiş benimle eve,
1963 yılı, amerikan malı kilitli bir buzdolabı alınmış, anneme kolaylık olsun diye,
odalar, değişmiş, eşyalar değişmiş...
kıymetlim olmaz mı, bu örtüler, onca yaşanmışlığın izleri var.
yatak odamdaki komodin, şifoniyer ve ayna da babaannemden,
dedem öldükten sonra, babaannem yatak odasını düzenlediğinde,
mobilyaları, marangoz Musa ustaya yaptırmıştı, 30 yıl önce...
yastıklar böyleymiş, uzun yapılırmış.
bir yastık da kocamak için.
şifoniyerin üstünü ben doldurdum,
şu küçük balerinli kutuyu oğlum sekiz yaşındayken almıştı bana,
şapkalı bebeğim de çok eskiden sanırım 12- 13 yaşlarımdan.
baş ucumda , duvardaki lamba da takılı olan, kabus kovucuyu,
oğlum geçen yıl, Kolombiya ya gittiğin de getirmişti.
bu minik porselen bebeği, 90 yılın da,
Almanya' dan almıştım.
:)
İşte böyle, sıcak bir günün getirdikleri,
nereden - nereye hatta nerelere götürdü beni,
fotoğraf makinesine yansıyanları da sizlerle paylaşıyorum,
ayşen
YanıtlaSilo işlemelere oldum olası biterim,karyola eteği bir yastık ayrı bi dünya zaten:)
ayna var ya ayna,yıkılıyo!
bu aralar aynalara pek bi merakım artmışken:)
sevgiler ve güle güle zevkle kullan
Masal gibi okudum gezindim o karyola eteği, uzun yastık çok güzel ne iyi etmişsiniz hayata geçirmekle,sıcak bir ortam olmuş iyi günlerde kullanın..Gürşen
YanıtlaSilNe kadar güzel kareler böyle, yaşanmışlıkları anıları olan nevresimler, bebekler, mobilyalar bambaşka ayrıcalıklar getirmiş.. beklenen ve özlenen bir bebek ve sonu mutlu son ne hoş.. ayrıca bu eşyaları değer verip saklaman da takdire şayan.. sevgilerimle,
YanıtlaSilne güzel yıllar öncesinden kalan hatıralar...nasıl da güzeller baktıkça insanı eski günlere götürür ...
YanıtlaSilÇok severim yaşanmış, hatırası olan eşyaları. Yaş ilerledikçe de daha çok hatıralara ve geçmişe sarılıyor insan. Bu kadar kirlenmişlik arasında, ne güzeldi o zamanlar diyoruz ya çoğumuz, gerçekten o zamanların bu kadar kirlenmemiş olmamasından.
YanıtlaSilÇok sevdim bu kareleri
Sevgili moon hatıralar bir yerde kıymeti biliniyorsa eğer yaşayabiliyor sen en iyi şekilde değer verenlerdensin ağzına sağlık çokta güzel anlatmışsın zevkle okudum sevgiler.
YanıtlaSilBu yatak örtülerinden, yastıktan benim anneannemin evinde de var hala daha kullanır. Onların büyükleri gelmiş Yunanistan dan(Drama dan). Hepsi çok güzeller...Hepsi birer hatıra...güle güle kullanın. Blogunuz da çok güzel bu arada sizi takibe aldım.Sevgiler...
YanıtlaSilBen bayılırım zaten böylesi hikayesi olan eşyalara,illa ki aileden kalan olacak , başka başaka evlere ait olanlar sanki o duyguyu vermiyor. Her birine teker teker uzun uzun baktım. Tamı tamına koskoca 7 yıl beklenen beni, benim hikayemi andırdı seninki :)
YanıtlaSilYaaa ne güzelmiş o günler ,o insanlar!
bu tarz yatak örtüsü ve eteği annem benim çeyizime de yapmış :) daha kullanılmak için bekliyorlar.
YanıtlaSilkolyelerinizi sergilediğiniz ağaç dalı süper fikir :)
ellerinize sağlık
sevgiler
bu kadar anıyla sarmalanıp uykuya dalmak çok büyük bir keyif olsa gerek kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilhavva çok teşekkürler, bir bu ayna birde yine babaannemden daha küçük bir ayna var , senin için bir post hazırlarım o aynayı da paylaşırım :)))
YanıtlaSilgürşen çok teşekkürler, kullanmak onları ömrümüze katmak diye düşünür ve kullanırım...
YanıtlaSilsebuş çok teşekkür ederim, beklenen bebek olmak da güzel, ömrüm boyunca sevildiğimi hep hissettim, özellikle babaannem ve dedem için hep özel oldum...
YanıtlaSilhazel , eski günlerin ömrün olması da güzel , sen henüz çok gençsin...ömrüne güzellikler dolsun.
YanıtlaSilemelciğim, datça da yeni bir hayat düşlerken, evde kullanacağım eşyaların da, ömrümden olmasını istedim, işte o zamanlardan çoğu eşya, anneme derdim ki; ''anne o benim bak kimseye verme sakla'' anneciğim, bodrum katta bir depo da sakladı çoğu eşyayı, evet arkadaşım bahçeli evini istemekten asla vazgeçme, ve veranda masası sandalyesi , istediğin ne varsa yapmaya devam et.
YanıtlaSilmeltem kıyamam ki, nasıl emekle işlenmiş, dilerim den sonra da onları sevecek bir ele geçerler, eşyanın ömrü bizimle bir olmuyor.
YanıtlaSilhoş geldin sry , teşekkürler,
YanıtlaSilsevgili nilgün ooo 7 yıl, epey beklemişler, gerçekten çok duru hayatlar yaşamışlar, kim bilir kaç ayda işledi annem, oysa şimdi birbirinin aynı eşyalar, mağazalardan 10 dakika da alınıyor. oysa el emeğinin bir benzeri daha yok.
YanıtlaSilmerhaba minik, ağaç dalını internette görmüştüm, çok sevdiğim arkadaşım yaptı... orjinal modelinde duvara asılıydı, ben şifoniyerin üstünde köşeye sıkıştırınca duvara asma gereği duymadım.
YanıtlaSilesracığım ah! evet işin birde o kısmı var değil mi, çok iyi bir tespit, incelikleri görmüş olman çok hoş.
YanıtlaSilHatıraları içinde barındıran eşyalar iyi ki var. Onların varlığı sayesinde insan kendini daha az yalnız hissediyor. Yazdıklarınız bir masal fotoğraflarda masal kitabının görseli gibi... Çok etkileyici... Sevgiler çok!
YanıtlaSilersin güzel sözlerin ve ziyaretin için çok teşekkürler...
YanıtlaSilmerhaba :)